Wydarzenia

PAŹDZIERNIKOWE CENTRUM KULTURY DLA LICEUM: KLASYKA KINA POLSKIEGO

Film „Chłopi” z 1973 roku to ekranizacja powieści Władysława Reymonta o tym samym tytule, za którą pisarz otrzymał Nagrodę Nobla w 1924 roku. Film wyreżyserował Jan Rybkowski, a scenariusz napisali Ryszard Kosiński i sam Rybkowski.

Akcja filmu toczy się na polskiej wsi na przełomie XIX i XX wieku, ukazując życie społeczności wiejskiej, jej tradycje, codzienną pracę, problemy społeczne i obyczajowe. Centralną postacią jest bogaty gospodarz Maciej Boryna, który żeni się z młodą i piękną Jagną, co wywołuje napięcia w rodzinie i w całej społeczności wsi. Jagna jest uwikłana w liczne romanse, w tym także z synem Macieja,  Antkiem, co prowadzi do licznych konfliktów i dramatów.

Ważnym elementem filmu, jak i książki, jest związek ludzi z naturą i cykliczny rytm życia wiejskiego, oparty na porach roku. Wiosna symbolizuje odrodzenie, lato – pracę, jesień – dojrzałość i zbiory, a zima – śmierć i koniec cyklu życia.

„Chłopi” to głęboka refleksja nad losem człowieka żyjącego w ścisłej symbiozie z naturą, a także nad siłą tradycji i jej wpływem na jednostki. Film ukazuje też, jak wiejska społeczność reguluje życie swoich członków, nie dając miejsca na odstępstwa od powszechnie akceptowanych norm.

PAŹDZIERNIKOWE CENTRUM KULTURY DLA KLAS 7-8. FESTIWAL WARSZAWSKA JESIEŃ

W pierwszej części spotkania honorowym gościem był Jerzy Kornowicz, dyrektor Festiwalu Muzyki Współczesnej Warszawska Jesień. Tematem 67. edycji festiwalu były „Przenikania”, które odnosiły się do wpływu muzyki współczesnej czerpiącej z baroku, renesansu, jazzu, wolnej improwizacji oraz muzyki tradycyjnej. Omówiliśmy twórczość kompozytorów takich jak Simon Steen Andrersen, Alexander Schubert czy Xenakis.

W drugiej części gościliśmy niezwykle utalentowaną młodą skrzypaczkę, Ola Kornowicz. Razem zastanawialiśmy się nad tym, co łączy muzykę klasyczną z muzyką współczesną, oraz jakie znaczenie ma dźwięk i odbiór muzyki. Na przykładach muzycznych zobaczyliśmy, jak młodzi kompozytorzy czerpią inspirację z tradycji, tworząc nowoczesne interpretacje.

Dziękujemy za dzisiejsze spotkanie i pokazanie nam jak ważne jest dostarczanie dialogu między tradycją a nowoczesnością w muzyce!

WRZEŚNIOWE CENTRUM KULTURY DLA KLAS 4-6: WPROWADZENIE DO BAROKU

W tym roku tematem przewodnim jest barok, epoka niezwykle bogata w różnorodne formy artystyczne, w tym muzykę. Aby lepiej zrozumieć kontekst baroku, warto przyjrzeć się wcześniejszym epokom, które miały znaczący wpływ na rozwój muzyki.

Muzyka Starożytnej Grecji była zapisywana literami, a nie w notacji nutowej, co sprawia, że wiele z jej aspektów pozostaje dla nas tajemnicą. 

Zachowało się jedynie sześć hymnów ku czci zmarłych, które dają nam wgląd w ówczesne praktyki muzyczne. W Gardzienicach, zespole teatralnym, podejmowane są próby odwzorowania starożytnej muzyki, wykorzystując instrumenty takie jak lira, lutnia, aulos oraz bębny. Muzyka w tym okresie łączyła w sobie elementy wokalne i instrumentalne, a także recytację oraz taniec, tworząc bogate widowiska.

W kontekście antycznym warto wspomnieć o Teatrze Ghorea, który zorganizował koncert „Antyk”/„Trans/Fotmacja” w Łazienkach Królewskich, oraz o Teatrze Chore, który zajmuje się muzyką antyczną, celebrując jej znaczenie i wpływ na sztukę.

Średniowiecze przyniosło ze sobą muzykę służącą do czci Boga, gdzie dominował śpiew. W tym okresie nie używano instrumentów – zachował się jedynie chorał gregoriański, wykonywany przez mnichów w kościołach, w języku łacińskim. Przykładem jest pieśń „Bogurodzica” z XIII wieku, która ma ogromne znaczenie w polskiej tradycji.

W renesansie muzyka zaczęła ewoluować. Pojawiły się instrumenty takie jak lutnia, a śpiew wielogłosowy stał się powszechny. W tym czasie tańce zyskały na popularności, co wprowadziło nowe formy wyrazu artystycznego.

Barok to epoka, w której podjęto próby odtworzenia sztuki i muzyki greckiej, prowadząc do powstania opery barokowej. Jednym z pionierów tego gatunku był Jacopo Peri, uważany za twórcę opery. 

W baroku nastąpił również powrót do tematyki mitologicznej, a fragmenty pierwszych oper Periego i jego współczesnego, Giulio Cacciniego, stały się fundamentem dla rozwoju opery jako formy artystycznej.

WRZEŚNIOWE CENTRUM KULTURY DLA KLAS 0-3

Zanim zagłębimy się w fascynujący świat baroku (tegoroczny temat przewodni), warto przypomnieć sobie kluczowe cechy wcześniejszych epok w historii muzyki.

Muzyka starożytnej Grecji koncentrowała się głównie na instrumentach takich jak lira i bębenek, a także na wokalu. To właśnie w tym okresie muzyka była ściśle związana z życiem codziennym oraz religią, a jej funkcje obejmowały zarówno rozrywkę, jak i rytuały.

W średniowieczu muzyka stała się mocno zintegrowana z kościołem. Muzykę śpiewano głównie w liturgii, a jej forma skupiała się na chórze mnichów. W tym czasie dominował śpiew gregoriański, który charakteryzował się jednogłosowością i brakiem towarzyszenia instrumentalnego, co podkreślało duchowy wymiar muzyki.

Renesans przyniósł ze sobą nową jakość w muzyce. Pojawiła się muzyka wielogłosowa, w której wokale harmonijnie współbrzmiały ze sobą, a instrumenty zyskiwały na znaczeniu. Muzyka stała się bardziej zróżnicowana, a taniec zyskał specjalne miejsce w repertuarze muzycznym, co odzwierciedlało zmiany społeczne i kulturalne tamtej epoki.

Barok to czas niezwykłej ekspresji, dramatyzmu i złożoności w muzyce. To właśnie w tej epoce tworzyli wielcy kompozytorzy, tacy jak Johann Sebastian Bach, Antonio Vivaldi czy Georg Friedrich Händel. Muzyka barokowa charakteryzowała się bogatą ornamentyką, kontrastami i emocjonalnym wyrazem, a także wprowadzeniem nowych form, takich jak koncert, opera czy oratorium. Barok zdefiniował wiele elementów, które do dziś kształtują współczesne rozumienie muzyki. 

Przygotujmy się zatem na odkrywanie tej niezwykłej epoki, która z pewnością zainspiruje nas do dalszych poszukiwań w historii muzyki!